Kangurowanie noworodka to szansa na zbudowanie głębokiej więzi z dzieckiem. Na czym ono polega?
Pojawienie się na świecie dziecka to wyjątkowy moment w życiu rodzica. Każdy pragnie zapewnić maluszkowi poczucie bezpieczeństwa i być blisko niego. Kangurowanie sprzyja budowaniu tych uczuć i jest świetnym sposobem na nawiązanie więzi z dzieckiem. Na czym ono polega? Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w artykule. Dowiesz się z niego:
- co to jest kangurowanie noworodka,
- w jaki sposób je wykonywać,
- jak ten proces przebiega po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu,
- jaką rolę w kangurowaniu pełni ojciec i czy on też może się tym zająć,
- jak kangurowanie noworodka wpływa na dziecko oraz rodziców.
Narodziny dziecka to wielki kamień milowy w życiu. Od tego momentu wiele się zmienia: przybywają nowe obowiązki, ale pojawia się także miłość, czułość i szczęście. Tworzy się rodzina, nie tylko małżeństwo czy związek dwojga ludzi. Posiadanie dziecka, myślenie o przyszłości, ból po porodzie – to wszystko może przytłoczyć świeżo upieczoną mamę. Dlatego tak ważne jest, aby od początku miała ona kontakt z noworodkiem, mogła poczuć jak najwięcej pozytywnych emocji w stosunku do niego. Jednym ze świetnych sposobów na budowanie więzi jest kangurowanie noworodka. Co to jest? Jak je wykonać?
Kangurowanie noworodka – co to znaczy?
Czy jest kangurowanie noworodka? To bezpośredni kontakt skórny między matką a dzieckiem. Maluch leży przytulony do rodzica, stykając się z ciałem. Nazywa się to także metodą skóry do skóry – między dzieckiem a matką nie ma bariery w postaci ubrania.
Ten rodzaj opieki jest powszechny u kangurów – stąd też nazwa. Samice noszą swoje potomstwo w torbie ze skóry na brzuchu przez około 10 miesięcy. Młode ma zapewnione ciepło, bliskość i pokarm. Ludzie jednak przez długi czas pozostawali obojętni na tę metodę. Zmieniło się to dopiero 1978 roku w jednym ze szpitali w Kolumbii – i to dość przypadkowo. Gdy w placówce zaczęło brakować inkubatorów, dostępnych jedynie dla najbardziej potrzebujących dzieci, wymyślono alternatywę. Noworodki były kładzione na piersiach matek. Ku powszechnemu zdziwieniu, maluchy przeżyły, choć nie dawano im wielkich szans. W ten sposób odkryto naturalny sposób na zapewnienie dzieciom spokoju, a także wielu innych korzyści — kangurowanie jest nawet rekomendowane przez Światową Organizację Zdrowia.
Jak kangurować noworodka?
Kangurowanie noworodka wygląda dość skomplikowanie, jednak przy bezpośrednim kontakcie okazuje się proste. Na początku warto zatroszczyć się o ubranie, które będzie można łatwo rozpiąć i dzięki temu odsłonić klatkę piersiową. Można także po prostu zdjąć koszulkę. Powierzchnia kontaktu z dzieckiem powinna być jak największa. Skóra nie może być brudna, mieć ran czy innych uszkodzeń. Jeśli chodzi o dziecko, za najkorzystniejsze uznaje się kangurowanie go jedynie w pieluszce i czapeczce. Przy długim kontakcie zaleca się przykrycie mu pleców kocykiem, kołderką lub specjalną chustą.
Kangurowanie powinno odbywać się w pozycji półleżącej. Szczególnie ważny jest komfort matki, która będzie przebywać w jednej pozycji dłuższy czas. Warto użyć fotela lub łóżka z wysokim oparciem, pomóc w stabilizacji poduszkami. Jeśli kangurowanie odbywa się w domu, należy wybrać cichy, spokojny pokój, w którym nie ma ryzyka nagłego hałasu.
Podczas kontaktu z ciałem rodzica, noworodek musi mieć wyprostowany tułów i szyję, a jego głowa powinna być odwrócona na bok. Dziecko powinno leżeć brzuchem do dołu na klatce piersiowej matki. Głowa ma mieć zapewnione oparcie, drogi oddechowe muszą być drożne. Pozycję noworodka należy kontrolować, aby nic mu się nie stało. Warto poprosić położną lub lekarza o instrukcję jak prawidłowo trzymać dziecko. Minimalny czas kangurowania to godzina dziennie. Optymalny czas procesu to od 12 do 24 godzin, w przypadku wcześniaków – tak często, jak to możliwe. Kangurowanie przeprowadza się do około 9. miesiąca życia.
Kangurowanie noworodka przez ojca
„Czy kangurować może jedynie mama? Czy tata też może mieć kontakt skóry do skóry?” – te pytania są dość często zadawane przez rodziców. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby ktoś oprócz matki trzymał w ten sposób dziecko. Kangurowanie noworodka przez ojca jest również wskazane i przynosi takie same korzyści. Między dzieckiem a rodzicem formuje się więź, mogą poczuć bliskość. Ojciec ma okazję poczuć się odpowiedzialny, potrzebny, ważny. Szczególnie ważną rolę pełni jego skóra a w przypadku cesarskiego cięcia – to od niej dziecko ma okazję pobrać florę bakteryjną. Podczas kangurowania jednak zwrócić uwagę na to, aby zachowana była odpowiednia pozycja i maluszkowi nie stała się krzywda.
Kangurowanie może przeprowadzić nie tylko tata czy mama, ale także bliska rodzina, na przykład dziadkowie. Zapewnia to ciepło dziecku, pozwala mu „przesiąknąć” rodziną.
Kangurowanie, niezależnie przez kogo, przynosi mnóstwo korzyści. W tabelce poniżej zostały zaprezentowane pozytywne wpływy dla noworodka oraz matki:
| Zalety dla matki | Zalety dla dziecka |
| zredukowanie stresu związanego z porodem,
wspomaganie procesu karmienia piersią, poprawa laktacji, pomoc w budowaniu więzi z dzieckiem, ograniczenia ryzyka depresji poporodowej, stymulowanie obkurczania się macicy,
|
szybszy przyrost masy ciała,
skrócenie ilości dni spędzonych w szpitalu, regulacja ciepłoty ciała, oddechu, przyspieszenie rozwoju układu nerwowego, mięśniowego, ustabilizowanie czynności serca, kolonizowanie flory bakteryjnej od matki, spokojniejszy sen. |
Kangurowanie noworodka po porodzie naturalnym
Kangurowanie noworodka po porodzie to dobra okazja na nawiązanie kontaktu matki z dzieckiem. Wspomaga to rozwój maleństwa, uspokaja je i pomaga zasnąć. Przed kangurowaniem należy zadbać o komfort matki – odpowiednie samopoczucie i miejsce, gdzie będzie mogła w spokoju przebywać z dzieckiem.
Kangurowanie noworodka po cesarskim cięciu
Czy kontakt z dzieckiem możliwy jest po cesarskim cięciu? Tych obecnie wykonuje się bardzo dużo – w szpitalach odsetek waha się od 50 do nawet 80%. Komplikacje w ciąży sprawiają, że dzieci potrzebują szczególnie dużo opieki. Kangurowanie noworodka po CC jest jak wskazane, należy jednak zachować ostrożność. Kontakt po cesarce nie będzie w pełni swobodny, zabieg operacyjny narzuca różne obostrzenia. Dziecko można jednak przystawić do piersi, poprzytulać, a następnie oddać tacie do zakończenia operacji. Kangurowanie przez ojca pomoże w nawiązaniu kontaktu i zbliży go do dziecka – to zaś będzie miało zapewnione bliskość, ciepło oraz, co bardzo ważne, florę bakteryjną.
Podczas porodu naturalnego, gdy przeciska się przez kanał, dziecko ma kontakt z mikrobiomem kanału rodnego matki. Jest to bardzo korzystne – badania wykazują, że w późniejszych etapach życia zmniejsza się ryzyko alergii, nadwagi, problemów jelitowo-żołądkowych. Noworodki po cesarskim cięciu nie mają dostępu do flory bakteryjnej matki, dlatego tak ważne jest kangurowanie – pozwala ono na skolonizowanie skóry dziecka przez bakterie rodzinne, tym samym ograniczając ryzyko wielu powikłań.
Budowanie więzi z dzieckiem to zadanie dla każdego rodzica. Wymaga ono czasu i cierpliwości, może jednak być wdrażane już od pierwszych chwil życia dzięki kangurowaniu. Pozwala ono na bliskość i niesie wiele pozytywnych skutków zarówno dla matki, jak i dla dziecka.
Najczęściej zadawane pytania:
Co to jest kangurowanie?
Kangurowanie to kładzenie dziecka rodzicom (lub innej bliskiej rodzinie) na klatce piersiowej. Dzięki temu noworodek wykształca więź z matką lub ojcem oraz zyskuje dostęp do ich flory bakteryjnej.
Jakie zalety płyną z kangurowania dla dziecka?
Dziecko poddawane kangurowaniu śpi lepiej, szybciej zyskuje na wadze, a jego układ nerwowy i mięśniowy lepiej się rozwijają. Ponadto jego czynności sercowe są lepiej ustabilizowane.
Jakie zalety płyną z kangurowania dla matki?
Kangurowanie pomaga matce zbudować więź z dzieckiem, poprawia nastrój, uspokaja. Wspomaga także proces laktacji i stymuluje obkurczanie się macicy.
Czy kangurować może też tata?
Tak, ojciec również może stosować metodę skóry do skóry ze swoim dzieckiem.
Jaka powinna być pozycja dziecka podczas kangurowania?
Dziecko powinno mieć głowę skierowaną w bok, wyprostowaną szyję i tułów. Jego głowa powinna mieć oparcie. Noworodek leży brzuchem na klatce piersiowej kangurującego.
Jaki jest minimalny czas kangurowania?
Za minimum uznaje się godzinę dziennie.
Do kiedy można kangurować dziecko?
Uznaje się, że optymalnym czasem jest kangurowanie dziecka do 9. miesiąca życia.
Czy dziecko powinno mieć na sobie ubranie podczas kangurowania?
Uznaje się, że dziecko powinno mieć na sobie pieluszkę i skarpetki, może mieć jednak przykryte plecy w wypadku, gdy zmarznie.
