Rodzice często sadzają swoje dziecko, na przykład próbując je nakarmić. Niemniej jednak sadzania nie należy mylić z samodzielnym siadaniem, które jest znacznie bardziej złożoną umiejętnością. Kiedy dziecko potrafi siadać?
Od podnoszenia główki do siadania
Rozwój fizyczny niemowlaka to bardzo złożony proces. Początkowo maluszek uczy się podnosić i utrzymywać główkę, a krótko po tym zaczyna się obracać na boki. W międzyczasie niemowlak leżąc na brzuchu, coraz pewniej podpiera się na rączkach oraz zaczyna unosić nogi w górę (później wkładając je do buzi). Wszystkie te czynności, choć wydają się proste, pomagają rozwijać mięśnie oraz utrzymywać pionową postawę.
Kiedy niemowlę zaczyna siadać? Pierwsze próby samodzielnego siadania dzieci podejmują najczęściej w okolicach 6. miesiąca życia. Nie kończą się one jednak sukcesem – najpierw maluszek musi bowiem wyćwiczyć nową dla siebie pozycję. W okolicach 7. miesiąca życia udaje mu się usiąść, lecz często podpiera się przy tym na rączkach z przodu, przez co jego siad jest niestabilny. Dopiero w okolicach 8-9. miesiąca życia dziecko potrafi nie tylko przejść z leżenia do siadu, lecz również utrzymać się w tej pozycji, prostując tułów. Czasami maluszkowi nauka siadania zajmuje nieco więcej czasu i może on samodzielnie zmieniać pozycję dopiero przed ukończeniem 10. miesiąca życia. Kiedy dziecko samo siedzi, może bawić się, przekładając z rączki do rączki zabawki czy pochylając się do przodu, chcąc dosięgnąć jakiejś rzeczy.
Kiedy dziecko powinno siadać? Odstępstwa od normy
Większość rodziców zadaje sobie pytanie, kiedy dziecko samodzielnie siedzi, a więc jakie ramy czasowe wziąć pod uwagę w tym aspekcie rozwoju fizycznego. Jak wspomniano, odpowiedni wiek do nauki siadania to 6-9 miesięcy. Sama nauka jest procesem, który trwa u jednych dzieci dłużej, u innych krócej.
Zdarza się jednak, że dziewięciomiesięczny maluszek wciąż nie potrafi samodzielnie siadać, a dodatkowo nawet nie próbuje wykonywać ruchów, które mogłyby przybliżyć go do nabycia tej umiejętności. W takim przypadku należy skonsultować się z fizjoterapeutą, gdyż dziecko może mieć obniżone napięcie mięśniowe. Dzieci z obniżonym napięciem później nabywają kolejne umiejętności ruchowe, dlatego muszą być pod stałą kontrolą specjalistów oraz uczęszczać na rehabilitację. Niemowlaki urodzone przedwcześnie także mogą zacząć siadać później niż ich rówieśnicy. Niemniej jednak każde odstępstwo od normy powinno być przedmiotem konsultacji. Warto sprawdzić, co uniemożliwia dziecku swobodny rozwój ruchowy.
Niektórzy rodzice analizując, kiedy dziecko samo siada, borykają się z odwrotnym problemem – maluszek zbyt szybko nabył umiejętność przechodzenia z leżenia do siadu. Tutaj z kolei możemy mieć do czynienia z podwyższonym napięciem mięśniowym, które również nie jest korzystne. Niestety, nie świadczy ono o sile niemowlaka, a dodatkowo, choć dziecko teoretycznie rozwija się szybciej, jego ruchy charakteryzują się złą jakością, nadmiernie obciążając mięśnie.
Kiedy dziecko zaczyna siadać, a kiedy można zacząć je sadzać?
Wiemy już, kiedy dziecko siada, lecz terminu „siadanie” nie należy mylić z „sadzaniem”. Najczęściej rodzice sadzają dziecko w momencie, gdy zaczynają rozszerzać dietę, czyli między 4. a 6. miesiącem życia. Niemniej jednak sadzanie nie powinno mieć miejsca zbyt często, gdyż wtedy dziecko znajduje się w nienaturalnej dla siebie pozycji. O ile na czas jedzenia jest ona akceptowana, o tyle nie można na siłę sadzać dziecka, zabezpieczając na przykład poduszkami. Niemowlęciu nie powinno się pomagać w utrzymywaniu równowagi, nawet jeśli wydaje się, że ono tej pomocy potrzebuje, gdyż jest już o krok od samodzielnego siedzenia. Tego typu praktyki mogą wywołać więcej szkód niż pożytku – maluszek sam będzie wiedział, kiedy jego ciało pozwoli mu swobodnie usiąść. Nie powinniśmy pospieszać dziecka, próbując „sztucznie” namówić go do siedzenia. Ewentualne ćwiczenia wspierające rozwój warto wykonywać pod okiem fizjoterapeuty.
